Chorzy na cukrzycę są szczególnie narażeni na rozwój chorób oczu. Wielu z nich cierpi na jaskrę lub zaćmę, jednak to retinopatia cukrzycowa stanowi podstawowe zagrożenie dla narządu wzroku. W jaki sposób się rozwija? Czasami naczynia krwionośne ulegają uszkodzeniu pod wpływem wysokiego stężenia cukru we krwi. Taki stan towarzyszy głównie nieleczonej albo słabo kontrolowanej cukrzycy. Tymczasem to właśnie dzięki naczyniom krwionośnym siatkówka zaopatrywana jest w substancje odżywcze i tlen. Retinopatia cukrzycowa uniemożliwia więc ich swobodny transport.
Choroba może znacznie osłabić strukturę naczyń, zagraża ich drożności, może prowadzić do całkowitej blokady naczyniowej. Organizm w takiej sytuacji tworzy nowe nieprawidłowe naczynia, jednak są one słabe, kruche, i mogą pękać powodując krwawienie do wnętrza gałki ocznej. W pewnych przypadkach przyczyniają się do odwarstwienia siatkówki oka. U niektórych Pacjentów w przebiegu choroby płyn przecieka do obszaru plamki żółtej, powodując jej obrzęk, nieostre widzenie, a czasem znaczną utratę wzroku. Jest to jedna z postaci retinopatii cukrzycowej, tzw. makulopatia cukrzycowa, zwana również cukrzycowym obrzękiem plamki.
Cukrzycowy obrzęk plamki żółtej równie często występuje u chorych na cukrzycę typu I, jak i typu II. Zagrożenie retinopatią i makulopatią wzrasta wraz ze stopniem zaawansowania cukrzycy, a także wiąże się z nadciśnieniem tętniczym.