Wczesne wykrywanie wad wzroku

Pierwszym etapem wczesnego wykrywania wad wzroku jest przeprowadzenie szczegółowego  wywiadu, dzięki któremu można dowiedzieć się, czy w rodzinie występują problemy ze wzrokiem (kolejno u rodziców, rodzeństwa, dziadków czy bliskich kuzynów). Istotne jest mi.in. to, czy członkowie rodziny noszą okulary. Ponadto bierzemy pod uwagę fakt, że dzieci ze złożonymi wadami wrodzonymi, takimi jak zespół Downa, a także dzieci przedwcześnie urodzone, są obarczone większym ryzykiem występowania wad wzroku. 

Warto podkreślić, że badaniu wykrywającemu wadę wzroku może zostać poddane dziecko w wieku nawet kilku miesięcy. Stosuje się wówczas przenośny sprzęt i odpowiednie krople. Nie ma potrzeby zwlekania z badaniem do ukończenia przez dziecko 3 lat. 

Samo badanie wady wzroku u dzieci przeprowadzane jest zawsze po podaniu kropli, które rozszerzają źrenice i powodują porażenie akomodacji oka, co pozwala na wykazanie całej wady wzroku. Dziecięce oko ma dużą zdolność do maskowania wady. Z tego względu nie powinno się kierować wyłącznie standardowym badaniem przed podaniem kropli, ponieważ w ten sposób można przepisać maluchowi nieodpowiednie okulary. U niemowląt podawany jest lek tropikamid, a u dzieci powyżej pierwszego roku życia podajemy krople o nazwie cyklopentolat, zwykle dwukrotnie. Badanie przeprowadza się najwcześniej po około 30 minutach od podania leków. Po zakropleniu oczu dziecko może mieć nadwrażliwość na światło oraz zamazane widzenie, głównie z bliska. Objawy te utrzymują się odpowiednio: po tropikamidzie przez około 4 godziny, po cyklopentolacie do 24 godzin od podania. Po rozszerzeniu źrenicy można ocenić nie tylko wadę wzroku, ale także dno oka.